Articles List

Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Duo enim genera quae erant, fecit tria. Duo Reges: constructio interrete. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Hunc vos beatum; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

An haec ab eo non dicuntur?

Sed ad illum redeo. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. At iam decimum annum in spelunca iacet. Tubulo putas dicere? Sed plane dicit quod intellegit. Respondeat totidem verbis.

Venit ad extremum; Cave putes quicquam esse verius. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Polycratem Samium felicem appellabant.

Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Cui Tubuli nomen odio non est?

1. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
2. Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M.
3. Ea possunt paria non esse.
4. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Hoc tu nunc in illo probas. Negare non possum. Sed ad rem redeamus; Simus igitur contenti his. Nos vero, inquit ille;

• Quamquam scripsit artem rhetoricam Cleanthes, Chrysippus etiam, sed sic, ut, si quis obmutescere concupierit, nihil aliud legere debeat.
• Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
• Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
• Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Ne discipulum abducam, times. Eaedem res maneant alio modo.

Ut pulsi recurrant?

Iam contemni non poteris. Stoici scilicet. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Non est igitur summum malum dolor.

Quae enim constituta sunt prima naturae, ad ea si voluptas accesserit, unum aliquod accesserit commodum corporis neque eam constitutionem summi boni, quae est proposta, mutaverit.

Tollenda est atque extrahenda radicitus. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Id Sextilius factum negabat. Sed ad rem redeamus; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Numquam facies. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Audeo dicere, inquit. Restatis igitur vos; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Negare non possum. Quis istud possit, inquit, negare?

• Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
• Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
• Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.
• Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus voluptatem.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Hoc tu nunc in illo probas. Et nemo nimium beatus est;

1. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
2. Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
3. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
4. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

Urgent tamen et nihil remittunt. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Si longus, levis; Sed ego in hoc resisto; Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;